ได้เห็นรุ่นน้อง
ม.5 กับ ม.6 จัดค่ายกันอย่างดีและทุ่มเท
เป็นค่ายที่ดี แต่ก็มีปัญหาจนได้
.
.
.
เพราะมีน้อง ม.1 คนนึง
บอกกับพี่เลี้ยงประจำกลุ่มทำนองว่า พี่น่าเบื่อ มายุ่งอยู่ได้ รำคาญ
จนพี่เลี้ยงร้องไห้ไปเลย O_o"
พี่ๆที่มาเยี่ยมลงมติกันว่าให้ลงโทษน้องโดยการยึดพี่เลี้ยงประจำกลุ่ม
แล้วส่งพี่เลี้ยงคนใหม่ไปให้แทน
หลังจากนั้นก็ดัดนิสัยน้องสักเล็กน้อยประมาณชม.นึง
โดยให้ส่งตัวแทนน้องมาพูดความรู้สึกของตัวเองต่อพี่เลี้ยง
พอยิ่งฟังความรู้สึกของน้องๆ ม.1 ที่ออกมาพูดแล้วยิ่งเคือง
"น้องจะมีเหตุผลไปไหนคะ พูดจากใจน่ะเป็นมั้ย
ไม่มีทั้งคำขอโทษและขอบคุณ
มีแต่พยายามบอกว่าพี่เลี้ยงเดิมดีอย่างนั้นอย่างนี้
บางคนยังไปว่าพี่เลี้ยงคนใหม่อีก ว่าดีสู้คนเดิมไม่ได้
พอพวกพี่ๆลองย้อนถามกลับมากๆ น้องก็พยายามจะตอบ
เพื่อเอาชนะเพียงอย่างเดียว"
(ตอนนั้นข้าพเจ้าพูดไรไม่ได้มาก พยายามคิดไว้อย่างเดียวคือ
น้องยังเด็ก ยังเล็กอยู่ เลยไม่รู้จักกาลเทศะ เฮ้อ...)
หลังจากที่น้องพูดจบเรียบร้อย
พี่เลี้ยงประจำกลุ่มเดิมก็มาพูดความรู้สึก
ข้าพเจ้าแปลกใจมาก พี่เลี้ยงขอโทษน้องที่ทำตัวไม่ดี O o"
โอ้ว... สุดๆอ่ะ น้องส่วนใหญ่ซึ้งดี น้องหลายคนร้องไห้ด้วย
แต่ยังมีบางคนไร้สำนึกสุดๆ เห็นแล้วไม่ชอบจริงๆ
น้องยังมีอารมณ์มายิ้ม มาฮาได้อ่ะ ให้โล่เลย
แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ต้องคืนพี่เลี้ยงคนเดิมให้กับน้องไป
.
.
.
ตั้งแต่ที่ข้าพเจ้าทำค่ายมา ไม่เคยเจอแบบนี้
ทั้งที่บางค่ายข้าพเจ้าไม่ค่อยได้ทำอะไร
น้องยังมาซึ้งได้อีก ตอนนั้นได้แต่งง - -a
แล้วเหตุการณ์แบบนี้ล่ะ
น่าคิดจริงๆว่าทำไมเด็กเดี๋ยวนี้ ไม่กล้าที่จะพูดคำว่า
ขอโทษ ขอบคุณ
...
แต่จะไปว่าเด็กก็ไม่ได้เนอะ
ผู้ใหญ่บางคนยังทำตัวเหมือนเด็กๆอยู่เลย
สงสัยน้องเป็นเด็กคณิต
ใช้หลักการให้เหตุผลทางคณิตเป็นหลัก - -"